Czy w mieście Night City istnieje miejsce na wartości, takie jak: miłość, przyjaźń czy wierność? Na świecie, gdzie zauważalne są podziały dotyczący koloru skóry, kultury, języka, majątku czy popularności jest miejsce na człowieczeństwo? Takie pytania pojawiały mi się w głowie pisząc recenzję. Produkcja, która spowodowała, że wielu ludzi z nadzieją oczekiwało dnia jej premiery. I czy pomimo tych licznych problemów w Cyberpunku 2077 warto poświęcić produkcji swój czas i uwagę?

Klasy w Cyberpunku 2077

Jeśli chodzi o fabułę początek może się od siebie różnić, co zależeć będzie od klasy postaci jaką wybierzemy. W trakcie początków przygody z Cyberpunkiem 2077 wybieramy prolog, gdzie decydujemy o tym kim będziemy.

Klasy postaci możliwe do wyboru:

1. Nomada to człowiek żyjący poza Night City.
2. Punk żyję na ulicach miasta, znająca zasady jakimi rządzi się Night City.
3. Pracownik korporacji, czyli jeden z trybików w maszynie, który w porównaniu do tzw. grubych ryb nic nie znaczy.

Fabuła

1. Historia przedstawia nam V który/która wraz ze swoim przyjacielem; Jackiem Wellsem przyjmują zlecenie. Ich zadaniem jest wykraść cenny przedmiot znajdujący się w siedzibie korporacji Arasaka. W trakcie rozwoju fabuły zapoznajemy się z Johnnym Silverhandem. Postać Silverhanda odgrywa kluczową rolę w historii.
2. Zadania główne spełniły swoją rolę. Był wstęp, rozwinięcie i zakończenie, mające na celu przedstawienie historii głównego bohatera i innych postaci. Historia zawiera momenty, gdzie podejmujemy decyzję wpływające na dalsze losy V oraz innych.
3. Zakończenie różnic się będzie w zależności od opcji jaką wybierzemy. Podobnie jak to było w przypadku Wiedźmina III, tak i tutaj nie będziemy pewni czy słusznie postąpiliśmy. Tak było przynajmniej w moim przypadku. Niezależnie od zakończenia jakie wybrałem każde zostało przeze mnie zapamiętane jako historia która zaangażowała mnie od początku do końca.

Bohaterowie

V jako główny bohater Cyberpunka 2077 znajduje się w podbramkowej sytuacji, gdzie każdy dzień jest dla niego cenny. Szuka sposobu, aby nie umrzeć przez co jest w stanie zaryzykować, aby przedłużyć swoje życie. Tak jak w Wiedźminie III tak i tutaj decydujemy o zachowaniu naszego bohatera. Pod sam koniec gry nie byłem pewny, czy opcja dialogowa jaką wybrałem była słuszna. Cyberpunk 2077 sprawił, że miałem dylematy jak mam postąpić w niektórych sytuacjach.

W trakcie rozgrywki zapoznajemy się z bohaterami mającymi odmienne spojrzenie na świat. Przykładem niech będzie Goro Takemura. To jedna z postaci będąca Japończykiem, który odpowiadał za osobistą ochronę Saburo Arasaki, będącego właścicielem korporacji Arasaka. W trakcie rozwoju historii możemy dowiedzieć się, dlaczego Goro Takemura popiera działania Arasaki.

Bohaterem, który mi w pamięci jest Johnny Silverhand. Anarchista, będący w przeszłości muzykiem zespołu Samurai. Jest on wrogo nastawiony przeciwko wpływowi wielkich korporacji na świat. Szczególnie korporacji Arasaki. Z pozoru jest on egoistą, który potrafi dla swoich ideałów poświęcić każdego. Jeśli jednak poznamy Johny’ego lepiej możemy dowiedzieć się, co jest przyczyną chęci zniszczenia korporacji.

Świat Cyberpunka 2077

W świecie zdominowanym przez światowe korporacje widać społeczne podziały. Z jednej strony na swojej drodze napotkamy wpływowych ludzi, którzy uczestniczą w rozgrywce o władzę. Jednak przemierzając ulicę Night City spotkamy ludzi bezdomnych. Świat Cyberpunka 2077 jest przepełniony podziałami na tle etnicznym, kulturowym, językowym czy ideologicznym. Nieraz czy dwa miałem okazję się przekonać, że świat ten jest okrutny.

Na ulicach, zależnie w jakiej części miasta będziemy się znajdować, dostrzeżemy grupy różniących się od siebie gangów – np. Tiger Claws, to gang, która przywodzi na myśl japońską Yakuzę. Są również Animalsi – przeciwieństwo zdrowego rozsądku i opanowania. Napotkamy również na swojej drodze Maelstrom, którzy budzą strach ze względu na swoje twarze.

Ekwipunek w Cyberpunku 2077

Chcąc zdobyć nową broń palną czy białą lub zakupić wspomagacze możemy za konkretną cenę zdobyć przydatne dla nas przedmioty. Jednak, nie przypominam sobie, abym dokonywał takiego zakupu, przez to, że nie widziałem w tym żadnego sensu. Nowe bronie konkretnego rodzaju czy ubrania mogłem zdobyć poprzez wykonywanie zadań. Na przykład pokonując w otwartej walce grupę z konkretnego gangu, co pozwalało mi zdobyć dosyć często lepszy ubiór czy broń.

Muzyka i udźwiękowienie

Muzyka którą miałem wielokrotnie przyjemność usłyszeć, zapadła mi również w pamięć. Stanowi ona integralny element rozgrywki. Można ją było słuchać w ważnych momentach fabularnych, przez co doświadczenie z grania było o wiele przyjemniejsze.

• Dużym zaskoczeniem dla mnie są gatunki muzyczne jakie można było usłyszeć w grze. Takim przykładem jest moment, gdy jadąc autem wybrałem stację z muzyką z gatunku jazzu.
• Lektorzy podkładający głosy postaciom – trzykrotnie przeszedłem grę w języku polskim i osoby, które użyczyły swojego głosu wykonały świetną robotę.
• Kamil Kula – V (Victor)
• Lidia Sadowa – V (Valerie)
• Michał Żebrowski – Johnny Silverhand
• Małgorzata Kozłowska – Panam Palmer

Walki w Cyberpunku 2077

Walki w Cyberpunku z mojego doświadczenia stanowiły wyzwanie do połowy gry. Osiągnąwszy maksymalny poziom przeciwnicy stanowili dla mnie minimalne zagrożenie. W niektórych pobocznych misjach jest zalecane, aby wykonać ją bez alarmowania przeciwników. Nie oznacza to, że nie możemy postąpić odwrotnie pokonując przeciwników w otwartej walce.

Możemy wybrać w drzewku umiejętności preferowane atrybuty, by móc lepiej np. walczyć w bliskim starciu na pięści. Możliwości walki jest więcej. Można zabijać z ukrycia hakując przeciwników lub strzelać do nich przy użyciu karabinu snajperskiego, rewolweru itp. Ogranicza nas jedynie wyobraźnia i kreatywność.

Grafika

Modele głównych postaci są wykonane na bardzo wysokim poziomie – oczy, cera, włosy, ciało. To samo dotyczy pomieszczeń czy otwartych przestrzeni, czego przykładem są tereny poza miastem. Wspominając o terenach poza miastem w głowie utkwiły mi Badlandy na których żyją nomadzi.